Ronald 65 op 12 juli
Hoi,
Vanmorgen is het allemaal goed begonnen met weer een ronde wandelen over de IC, met nog meer vaart er in dan gisteren. Wel een kleine bloeding bij de canule.
Vanmiddag oefeningen om de benen nog sterker te maken op de zwaarste stand van het trainingsapparaat. Dat Lukte ook prima, daarna weer uit bed en samen kijken naar de Tour.
En ineens begon het bloeden om en uit de canule weer. Wat klein begon ontwikkelde zich binnen een half uur tot een grote bloeding (door de ontstollingsmiddelen) die niet te stelpen was. Intensivisten erbij, de KNO opgetrommeld en overleg, wat te doen. Tijdens die hektiek, arriveerde Marianne, die na eindeloos in de file gestaan te hebben, verwachtte Ronald fris en actief aan te treffen.
Besloten werd om een langere canule te halen en die in te brengen, in de veronderstelling dat de zittende canule een wondje sloeg in de keel en dat ook telkens weer activeerde. De KNO (die hebben hele gekke stepjes met 2 treeplankjes om apparatuur op de zetten, maar dit ter zijde) stepte weer weg om de canule te halen.
Onderhand kreeg Ronald steeds meer moeite met ademen, hij had het idee geen lucht meer te krijgen, hoewel de zuurstof niet daalde volgens de meters. Door steeds te zuigen via de camule leek hij telkens weer iets lucht kon krijgen. Voor hem was het een erg angstige situatie, hoewel iedereen in koor hem verzekerde dat hij geen gevaar liep maar, als je niet kunt ademen geloof je daar niets van en wel logisch.
Onderhand werd besloten dat de ingreep beter op de OK kon plaats vinden, dan kon ook gekeken worden naar de oorzaak . En dus ontvouwde zich weer het gebruikelijke tafereel alles afkoppelen, operatieblok aan het bed koppelen, zuurstoffles in de aanslag, steunhart op de batterijen en in draf richting lift.
En daar zaten we weer na een uurtje (even gegeten beneden) op de oranje bank te wachten. De KNO vertelde dat, al voordat de OK was op gereden er 2 forse bloedproppen waren verwijderd, die in de luchtpijp zaten waardoor Ronald zo benauwd was. Vervolgens bleek dat er in de keel door de canule nog al wat wondjes in het spierweefsel zijn gemaakt. De canule is er uitgehaald, de wondjes zijn dichtgemaakt. Er Ronald is terug op zijn eigen kamer met weer een tube in zijn mond voor de beademing.
Ik slaap weer in het UMC. Ronald is onder zeil gebracht met morfine en twee slaapmiddelen. Toen hij van de OK kwam was hij al weer bij en even later weer helemaal hyper. Hij wilde perse weer van alles opschrijven om op die manier te vragen hoe laat het was, hoe het nu verder moest, wat er was gebeurd enz.
De planning is dat morgen de KNO komt kijken hoe het eruit ziet. Als het goed gaat mag de tube er tussen 12.00 en 14.00 uur weer uit en heeft hij geen canule meer. De reden dat de tube er al zo vroeg wordt uitgehaald is omdat het weekend wenkt en de KNO uitlegde dat het een wankel evenwicht is tussen de wondjes in de keel en het ontstollingmiddel. M.a.w. er kan makkelijk weer Een bloeding ontstaan dus voorzichtigheid is geboden. Wat dat betekent voor het succesvolle trainingsprogramma kan ik nu niet over zien. Morgen meer.
Liefs Ruth
en Ronald, diep in slaap
Verstuurd vanaf mijn iPad
Groet Ruth Nelemaat
Hoi allemaal,
Sinds 25 juli 11.00 uur is Ronald de volgende fase ingegaan.
Dat wil zeggen hij is nu op de verpleegafdeling gearriveerd.
De verpleegafdeling zit op B4 oost, dat is dezelfde route en lift
alleen 2 etages lager. Hij heeft kamer 4.
De bezoekuren zijn van 15.00 tot 20.00 uur.
Vooral 's avonds neemt men het niet zo nauw met de tijd kreeg ik meegedeeld, als er tenminste geen hordes mensen op bezoek komen.
Voor mij is het ook wel prettig als er ook wat bezoek 's avonds komt.
Liefs Ruth